İMAN-İSLÂM VE İSYAN ŞAİRİ MEHMET AKİF-Nazım-PEKER-Egitim-Kose-Yazisi-wwwanamurunsesi.com/

Sevgili okurlarım İSLÂM, barış, meşveret, hoşgörü ve akıl dinidir. İslâm’ın olduğu yerde; AKLA AYKIRI ŞEYLERDEN bahsetmek mümkün değildir.

İşte bütün bu özet olarak saydığım değerler, toplumda görülmediği için Mehmet Akif Ersoy bunların cümlesine, İman ile İslâm ile İSYAN etmiştir.

12 Mart 2011 İstiklâl Marşımızın kabul edilişinin 90. yıldönümüdür. Ayrıca Akif’in de 75. vefat yıldönümüdür. Bu sebeple 2011 yılı “MEHMET AKİF YILI” ilan edildi. Umuyorum ve ümit ediyorum ki bu yılı “İstiklâl Marşı” ve "Mehmet Akif” adına yarışarak dolu dolu etkinliklerle kutlarız ve gençlerimize de bu iki değeri beyinlerine sindire sindire anlatırız.

“İSTİKLÂL SAVAŞI” Bu milletin esaretten hürriyete geçebilmek için kan ve can verdiği bir kutlu savaşın adıdır. Özgürlük adına bu asil millet, ne canlar, ne uzuvlar verdi ne kadar da mübarek kanını toprağa akıttı. Bunları yeni nesle mantıklı bir şekilde anlatmak gerekiyor. Çanakkale’yi Atatürk’süz anlatmak nasıl abes ve akla aykırı ise Kurtuluş Savaşı’nı da Atatürk’süz ve Akif’siz anlatmak o kadar akla aykırıdır.

Akif, iyi bir Müslüman, akıllı bir mütedeyyindi. Onun İslam anlayışında hurafelere, doğaüstü güçlere yer yoktu. O, bütün ilhamını direkt olarak Kuran’dan ve Kuran’ın 835 yerinde bahsedilen düşünmenin merkezi AKILDAN alıyordu. Aklın olmadığı yerde İslam, İslâm’ın olmadığı yerde de mantık ve sağlıklı düşünceden bahsedilemezdi.

Sâdi’nin “BOSTAN” ve “GÜLİSTAN”ı nasıl ki solmayacak bir gül ise Millî şairimiz Mehmet Akif Ersoy’un “SAFAHAT”ı da bizler için sonsuza dek başucu müracaat kitabımız olarak kalacaktır. Akif’i okumayan, onu bilmeyen, onun manevi ve milli havasını anlayamayan hiç bir Türk, kendini Türk saymasın.

Hür Adam’ın, Hürriyet Savaşı’nda nerede olduğu ne yaptığı bilinmez iken Mehmet Akif; Vatanın işgaline dayanamayarak Anadolu’nun yollarına düşer. Şehir şehir, kasaba kasaba, köy köy dolaşır, “Vatanı kurtarın der, bu vatan kurtarılmalı der.” Yanılmıyorsam Eskişehir’de bir gencin kendisine, “Üstadım iyi dersin ama asker yok, silah yok!” sızlanmasına karşılık iman ile “Sahipsiz vatanın batması haktır,/ Sen sahip olursan bu vatan batmayacaktır.” Diye yumuşak bir şekilde gürler.

Akif’i Akif yapan bu vatan sevgisidir. O, şuna inanmıştır, “Hubbül vatan Min-el İman- Vatan Sevgisi İmandandır.” Başımızı ellerimizin arasına koyalım ve bir düşünelim, vatanı sevmek nedir, nasıldır? Ve gerçekten de bizler vatanımızı seviyor muyuz?

Hürriyet Savaşı’nda Akif’in emeği de gayreti de ödenemez. O, “ Cehennem olsa gelen göğsümüzde söndürürüz;/ Bu yol ki hak yoludur, dönme bilmeyiz, yürürüz!/ Şu karşımızdaki mahşer kudursa, çıldırsa;/ Denizler ordu, bulutlar donanma yağdırsa;/ Bu altımızdaki yerden bütün yanardağlar,/ Taşıp da kaplasa afakı bir kızıl sarsar;/ Değil mi cephanemizin sinesinde iman bir;/ Sevinme bir, acı bir, gaye aynı, vicdan bir;/ Değil mi sinede birdir vuran yürek… Yılmaz!/ Cihan yıkılsa, emin ol, bu CEPHE SARSILMAZ” diyerek bu millete millet olduğunu hatırlatarak, damarlarındaki asil gücün kaynamasını, coşmasını, taşmasını istiyordu.

Sonunda başardı da. Beklenmedik bir şekilde, silahı, gücü olmayan bir millet, yedi düveli dize getirerek HÜRRİYETİNİ yeniden kazanmıştı.

Şimdi bir kaygımı sizlerle paylaşmak istiyorum. Belediyelerimiz bazı vatansever kuruluşlarımız, “İstiklâl Marşını” en güzel okuma yarışmaları yapıyorlar. Bu, yetmez ama güzel bir girişim. Bence asıl yapılması gereken, bu milletin çocuklarına İSTİKLÂL MARŞINI en güzel ANLAMA ve ANLATMA yarışmaları yapılsa daha iyi olmaz mı diye düşünmekteyim.

“Allah, bu asil millete bir daha Kurtuluş Savaş’ı yaşatmasın.” Akif gibi vatansever ve millî şairlerimizi de bu topraklardan eksik etmesin. Aminnn! Ruhu şâd, mekanı Cennet olsun.